De generaal en een afslachting in het jaar 2062

Lieve mensen,

Na een hartverscheurend afscheid, ik werd door een soldaat tegengehouden en klaas werd door een zandhapper doorgeduwd, is mijn vriend K vanmiddag met Martin in de air gegaan. Voor klaas zit de reis er dus (bijna) op en ik heb de eer ons laatste verhaaltje even te plaatsen. Voor de liefhebbers; ik ga samen met Hendrieke nog een klein maandje naar Thailand en zal jullie daarvan natuurlijk ook op de hoogte houden via deze site. En in Bangkok zal ik een internetcafe vinden dat niet afhankelijk is van telefoondraad, dus kan ik jullie de onthouden foto's bij de laatste verhaaltjes alsnog laten zien.

Maar goed, tijdens onze zwerftochten door Kathmandu zijn we gisteren op een wel heel macabare ceremonie gestuit. Er was gisteren een feestdag en dit was in het gedeelte van Kathmandu waar veel tempels staan wel te merken. Overal werden vuurtjes gestookt en kaarsjes gebrand terwijl wij de houtbewerksels op de tempels, geinspireerd door de Kama Sutra, al verwarmend genoeg vonden.... Ook de schitterend 'real hand-made' boekjes met uitleg hierover (natuurlijk: 'special price for foreign-friend') hebben wij nog niet eerder in de Oerdracht (jouster kerk) kunnen ontdekken.

Gaandeweg werd het echter groen van de mensen, en ook keken wij steeds vaker in van die gezellige grijze rondjes met van die trekkers eronder. En vervolgens stonden wij plotsklaps voor een groot hek waarachter opzwepende trommelmuziek klonk en vrolijke vlaggen te zien waren. Na een tour-of-duty-achtige beweging door ons (twee vingers (wijs en middelvinger)naar je ogen toe) kregen wij toestemming van de militairen om de 'arena' te betreden. We werden naar een speciaal verhoogde tribune geleid vanwaar we een schitterend uitzicht hadden op hetgeen zich op het plein afspeelde. Het nepalese leger, althans de officieren en hoger, hield een offering ter ere van de Godin van de kracht en overwinning. Hiervoor liepen zij in een grote cirkels om altaren omgeven met vruchten, vlaggen en koppen van geiten, koeien en everzwijnen. De lichamen van deze beesten lagen in groepjes om het strijdtoneel nog langzaam na te bloeden...
Vervolgens nam de chief general of the nepalese army (de hoogste militair in Nepal) een saluut af van de vele officieren. Wij stonden wel even raar te kijken dat wij zomaar op 5,6 meter afstand van deze man mochten komen zonder ook maar een vraag of foullieersessie. Later die middag rukte het leger nog uit voor een bommelding door de Maoisten twee huizenblokken van ons vandaan. Surrealistisch...

Kortom we hebben ons deze laatste dagen zeker niet verveelt. Overigens leven we hier ook in het jaar 2062. Het nepalese nieuwjaar was afgelopen 13 april. Nog even een klein anekdotetje op verzoek: Wij zaten toen in Lukla, wederom met een redelijk aangeschoten gids (Kumar) die midden in de eetzaal enorm moest boeren (wij overigens nuchter want schumacher was nog steeds bezig in onze flora en fauna). Terwijl er een Duitser naast ons zat, flapte ik iets te snel onze standaardzin na een dergelijk uitlating eruit: "excuse me, for my german accent!". Wij hebben geen moeite hoeven doen om niet te 'socializen' met deze vriendelijke oosterbuur, dat snappen jullie.

Nou, maar het is weer mooi geweest. Zoals gemeld; vriend Klaas is weer op huis aan en jullie horen de komende tijd dus hoe het verdergaat in Thailand. Klaas, een veilige vlucht en we hebben een geweldige tijd gehad, thanx mate!

Greets,
Tjerk-Jan